Tijdens en na de Lockdown, leven in tijden van Corona

Tijdens en na de Lockdown, leven in tijden van Corona
Het zijn bijzondere tijden; ik denk niet dat we ooit eerder zoiets meemaakten, alle theaters, musea, universiteiten, scholen, sportclubs en de horecagelegenheden dicht. Evenementen gecanceld. Misschien dat de winter van 1979 nog het meeste in de buurt komt, maar toen waren er geen zieken en viel er geen noemenswaardig aantal doden. Reizen van en naar het buitenland vallen stil en ook de handel hapert. Er komt al weken niets meer uit China, waar ongeveer alles wat we in de Westerse wereld in onze handen houden, wordt gemaakt.
Wat de consequenties zullen zijn van dit alles, daarvan hebben we alleen maar vermoedens, maar weten doen we het nog niet. Wat we wel zeker weten is dat de hele cultuur en amusementssector een enorme dreun krijgt. Minstens drie weken geen publieksinkomsten is een aderlating. En dan al die kleine ondernemers, ZZP’ers die musiceren, dansen, spelen, techniek verzorgen op al die podia. Veel van hen hebben acute financiële zorgen. Gelukkig zijn de Raad voor Cultuur, Kunsten’92 en de Kunstenbond meteen in actie gekomen. Er is een oproep gedaan aan het kabinet, er is meteen een motie aangenomen en er zijn meldpunten waar wordt bijgehouden wat mensen en instellingen mislopen.
Solidariteit
Rutger Bregman kopt enthousiast op de Correspondent dat in tijden van crisis het beste in mensen naar bovenkomt. Bij een speurtochtje over de sociale media vind ik hartverwarmende berichten. Mensen bieden spontaan aan boodschappen voor elkaar te doen. Ik lees een oproep om de betaalde theaterkaartjes niet terug te vragen, maar te doneren. De School der Poëzie, die middelbare scholieren inwijdt in de schone kunst van het dichten en poëzie-evenementen organiseert, deelt de sof met haar freelancers en biedt ze aan een 50% factuur te sturen, althans voor de gecancelde activiteiten in de maand maart. Dat is pas ‘fair practise’.
Kansen
Biedt deze Coronacrisis ook kansen? Mensen zitten thuis en hebben weinig om handen.
Je vindt in Nederland nu nog kleine initiatieven van individuen, zoals de oproep die ik net op Facebook voorbij zag komen ‘mijn broertje geeft straks een concert via Facebook-live en willen jullie dan online doneren om hem te helpen?’ Wereldwijd zien we ‘good practice’, zoals de Seattle Symphonie Orchestra dat zondag de 15eeen concert zal streamen voor de thuiszitters. Ook zijn er tal van grote musea wereldwijd die online te bezoeken zijn, het Rijks en het Van Gogh prijken trots op het lijstje.
Zou het niet zo zijn, dat in deze onzekere en angstige tijden, mensen juist behoefte hebben aan verhalen, aan verbinding, aan schoonheid en aan troost, en wie bieden dat doorgaans? In Italië ontstaan spontaan balkon-gezangen. Mensen zingen om elkaar troost te bieden.
Zelf heb ik gisterochtend, omdat ik thuis was vanwege een gecancelde klus, in alle rust een boek bijna uitgelezen. Het was stil om me heen en ik had tijd om na te denken. Dat hebben al die andere mensen ook, bedacht ik me, althans een deel van hen. Wat een rijkdom, die tijd en ruimte. Wat doe je ermee? Denken, schrijven, verdiepen, nieuwe plannen ontwikkelen?
Na de Lockdown; wat is er dan nodig?
Velen van ons werken als adviseur of projectleider in de sector, maar onze kennis is niet toegerust op crises zoals deze. Hebben we niet juist daarom Cultureon opgericht? Om door uitwisseling met elkaar, de sector verder te ontwikkelen? En is het dan geen goed idee om te kijken wat we met onze kennis kunnen betekenen?
Dat begint met vragen stellen: wat hebben de culturele instellingen nodig, op de korte, maar zeker ook op de langere termijn? Wat hebben wij nodig om ze verder te begeleiden? Het zal gaan over de zakelijke kant, over het meer robuust maken van de sector, maar de kánsen liggen juist meer aan de zachte kant; bij de inhoud. In de verbinding met de samenleving.
Bij deze een oproep om hierover met elkaar in gesprek te gaan. Voorlopig even digitaal, maar zodra de Lockdown weer voorbij is, graag weer ‘live’.
Wie wil en kan hier iets over zeggen, schrijven?
Reacties kunnen gestuurd worden naar redactie@cultureon.nl We horen in tijden van stilte graag jullie stem!